Huzur dolu içimde,
Ben sonsuzluğu düşünüyorum.
Ey sonsuzluğun sahibi,
Sana ulaşmak istiyorum,
12 Eylül zindanlarında, işkenceyi hazza çeviren bir şahika iman ve teslimiyetle bu mısraları terennüm ettin ve gözün aydın duan kabul oldu, şehit edildin, şehit oldun…
" İyi bir insan öldüğünde ona ağlamayın. Asıl onu kaybeden topluma ağlayın." sözüyle yine yâd edildin...
Yerin dolmadı, boşluğun bile boşlukta…
Teselli buluyoruz bu hakikatte…
"Anadolu çocuğuna şehit olmaktan başka görevi lâyık görmüyorlar"
Mukaddes davada ölüm bile kutsaldır,
Ölüm, inançsız insanlar için korkunç bir sondur ama inananlar için ne kadar zevkli bir başlangıçtır!
Sözlerinle yürüdün en yüce makamlara…
Evet, Koca Reis...
Bu satırları yazmak bile gerçekten zor...
Acı denen duyguya sebep olan husus, zaman geçtikçe unutulmuyor; aksine, zaman geçtikçe daha da acı bir hal alıyor.
İşte bu dem, o dem Reis...
Dile kolay 13 yıl oldu...
Kurşunsuz, hançersiz, kansız bir yara varsa işte buydu...
Helikopter düştü denildiği an, demiştim ki bir suikast bu...
Hâlbuki o esnada bir ilin valisi,
Yazıcıoğlu hastaneye kaldırıldı diye beyanat veriyordu...
Sana eşlik eden İHA muhabiri dakikalarca telefonla konuşuyor, acil yardım istiyordu.
Ama her şey nafileydi...
Bu kadar dakika konuşabilen adamın ölüm raporunda, çene kırıklığı kadar yalandı her şey…
Gerçek olan belliydi…
Devlet; bir illetin, bir zilletin dümenindeydi…
Diyor ki birileri,
Devlet onu ne zaman çağırırsa o giderdi ama o devleti bir kere çağırdı devlet gitmedi...
Gitmedi değil gidemedi Reis... İliklerine kadar Fetö'ye bulaşmış emniyeti, askeriyesi ve dahi yargısı,
İki gün boyunca, üstüne örtülen beyaz karları karartmakla vazifeliydi.
Dedin ya: “ Devletin kurumları arasına Fetö girdiyse anasını okurum, ne gerekirse yaparım.”
Bu hem bir deşifre etmeydi Reis, hem de bir meydan okumaydı…
Evet, Firavun' a karşı olmak yetmez, Musa'nın yanında olmak gerekirdi.
Ve o hain, şehadetinin ardından " aldanırsanız böyle kurban gidersiniz" diyerek
biz şehit ettik ifşasındaydı...
Muhtemelen o helikopterden sağ çıktın,
Ve seni, köpeklerine verdiği talimatla şehit ettirdi Pennsylvania’daki hain.
Haşhaşili keşler, Keş Dağı'nda…
İşte o an,
Cehennem duruyor,
cehennemin ortasında…
Daha uzatmayacağım lafzı Reis...
"Vatan sevmenin çilesini biz çektik, edebiyatını onlar yaptı." sözünü de hatırlayarak
Ve yazdıklarımdan da bu minvalde imtina ederek bundan sonrasını “Türk İslam mefkûresini yüreğinde yaşayan, taşıyan Alperenlere miras bıraktığın birkaç sözünle bitiriyorum...
Mevla’m bize de nasip ederse aynı yerde buluşmak duasıyla...
İnanmadığım yolda milyonlarla yürüyeceğime, inandığım yolda tek başıma yürürüm.
Bir saniyesine bile hâkim olmadığınız bir dünya için; bu kadar fırıldak olmanın anlamı yoktur.
Ben Türk'üm, Türk esir olmaz.
Ben Türk'üm, Türk Devletsiz olmaz.
Ben Türk'üm, Türk Bayraksız olmaz.
Ben Türk'üm, Türk Ezansız olmaz.
Ben Türk'üm, Türk Hürriyetsiz olmaz
Senin dilinde Ezcümle…
Anlarsın ki bu âlem gerçekte bir serapmış.
İçini yakan özlem, Allah’a kavuşmakmış…"
Ruhun şâd, mekânın cennet olsun Muhsin Başkan…
